Het is Goede vrijdag... in de morgen gaat de telefoon. De assistente belt. Iets waar wij al niet meer op gerekend hadden.
Ze vertelt ons dat de arts er niet is en ons 11 mei te woord kan staan om ons uitleg te geven...Dan pas? Niek en ik kijken elkaar aan.
Toch wel een beetje vreemd vinden wij. Maargoed we moeten toch die twee maanden wachten.
Wij weten wel dat een genetisch onderzoek, in dit geval een Wes onderzoek heel lang kan duren.
Daar gaan maanden overheen.
Er zijn veel ouders die in hetzelfde schuitje zitten en ook in spanning moeten afwachten.
Dus leggen we ons erbij neer.
Niek en Olivia gaan dit weekend samen een paar nachtjes weg. Dit met onze vriendengroep die ook allemaal kinderen hebben.
Omdat het voor Emanuel veel te veel energie kost hebben we besloten dat ik met hem thuis blijf.
We maken er samen een feestje van en hij mag bij mij in bed slapen. Nou ja slapen... daar kwam niet veel van.
Hij had last van slijm ophoesten wat hij vaker heeft in de nacht. En was hij veel aan het overstrekken.
Maar al met al hebben we er drie fijne dagen van gemaakt en natuurlijk mocht hij ook een klein beetje opblijven.
Zoals hij zelf zegt een opblijffeestje.
Met chips en een filmpje.
Samen genieten...
Reactie plaatsen
Reacties