De Neuroloog vroeg mij een dagboek bij te houden over hoe het met Emanuel gaat. Deze deel ik dit keer in mijn blog.
Dinsdag avond 9 mei
21:00 Emanuel gillend rechtop in bed. Helemaal in paniek en roept hard nee.
Ik vraag heb je pijn roept ja maar kan niet aangeven waar. Ineens is hij stil staart voor zich uit en krijg ik geen contact. Dit duurt wel even... een eng moment. Na een half uur slaapt hij weer.
Woensdag morgen 10 mei
Emanuel is wakker maar moe en heeft het koud. Op revalidatie extra t-shirt aangekregen nog koud een kleedje erbij.
Thuis wil niet eten. Wel flesje voeding op
Smiddags krijgt koorts zonder aanleiding?
Temperatuur 38,7
16:00 zetpil
Avondeten beetje gegeten.
Donderdag 11 mei:
Emanuel is erg moe.
Temperatuur in de morgen 36,8
Wil niet eten
Smiddags: valt in slaap op de bank
Temperatuur 38,4 zetpil om 15:00
Neuroloog aan de telefoon gehad.
12 mei vrijdag
Emanuel had vannacht 39,2 koorts
Overdag nog steeds warm
Wil niet eten
Wel drinken
Wordt 00:15 wakker met heftige bloedneus en koorts. Zetpil gegeven.
Zaterdag morgen 13 mei
Goed wakker
Wil niet eten
Geen koorts
Middag 38,4 koorts
Heeft paar hapjes brood op.
Vertrouwen het niet toch maar naar de huisartsenpost geweest.
Arts ziet opgezette amandelen maar begrijpt niet waarom Emanuels lichaam hier zo heftig op zou reageren. Adviseert dat hier verder onderzoek naar gedaan wordt.
Krijgt wel antibiotica.
Het is nu zaterdag avond. Wat een heftige week weer. Olivia die ook nog even uitgleed bij de zwemles vrijdag, en op haar achterhoofd viel. Gelukkig bleef het bij een bult en de schrik.
Nu met de beentjes omhoog en even bijkomen van dit alles. Morgen weer een nieuwe dag...
Reactie plaatsen
Reacties