Onze vakantie... het is heerlijk om alle dagen samen te zijn. Te genieten van elkaar. Dat is heel fijn. Even geen school,werk, revalidatie en ziekenhuis.
Vooral het laatste is zo fijn.
Even los te zijn van dat.
We zijn ook bijna twee weken naar Frankrijk geweest.
Het was een vakantie met een donkere schaduw eroverheen. Onze lieve schoonzus verloor haar broer in een noodlottig ongeval. En mijn broertje daarmee zijn beste vriend...
Wat een ongelooflijk groot verdriet in de familie.
Het voelt zo,dat er een leven voor en na deze gebeurtenis is...
Wat een gemis..het zal nooit meer hetzelfde zijn... zo onwerkelijk.
Het was daarom fijn om thuis te komen.
Familie is waar het allemaal om gaat.
Niets is belangrijker in het leven dan je gezin en je familie. Het is een onvolwaardelijk iets voor mij.
En als het leven ook weer eens zo kwetsbaar blijkt te zijn. Dan ben je daar nog meer bewust van. Geef elkaar een extra knuffel vertel nog eens dat je van elkaar houdt. Het is allemaal niet vanzelfsprekend.
24 augustus krijgen we een belletje vanuit het ziekenhuis. De eerste uitslag van het spierbiopt.
Met Emanuel gaat het goed. Hij speelt en doet vanalles zoveel hij kan. Vol gas zeg ik dan...Zonder terughoudendheid vol met passie. Roept regelmatig Mama, Papa kijk dan!
Zijn woordenschat groeit,al neemt zijn kracht soms af...
Hij geniet vol gas van het leven
En dat pakt niemand hem af!
Reactie plaatsen
Reacties