De eerste uitslag van het spierbiopt was goed.
Iets wat wij ook wel ergens dachten omdat ze kijken naar de spier zelf dus hoe ziet deze eruit, de structuur van de spier, Etc. Eigenlijk kijken ze of de spier onder de microscoop er normaal uitziet.
En dat was zo.
Nu gaan ze kijken naar het mitochondriële stukje,dus het DNA van de spier.
Dat is voor ons spannend.
Omdat wij al een lange tijd horen over dat het mitochondriële stuk waarschijnlijk niet goed is.
Dit duurt natuurlijk weer maanden.
Wat we inmiddels gewend zijn. Het was zelfs zo dat toen we wisten dat de arts zou bellen met de eerste uitslag, ik het eigenlijk helemaal vergeten was. Ik was heerlijk brood aan het bakken en met mijn schoonzusje aan het kletsen, toen de telefoon ging en Niek naar beneden kwam lopen met de luidspreker aan.
En schoot het mij te binnen...ohja de arts!
Wat super fijn is natuurlijk.
Nu weer rustig afwachten. En dat is prima.
We zien wel dat Emanuel de laatste weken weer iets minder goed gaat.
Qua energie loopt hij terug.
Precies wat ik ook bij mezelf zie gebeuren.
Of het met elkaar te maken heeft durf ik niet te zeggen.
Ook hebben we afscheid moeten nemen van ons lieve oude hondje Pluk. Die bijna 14 jaar is geworden.
Een groot gemis...
Zeker ook voor Olivia.
Hij zit nu bij Opa Gerrit op schoot heb ik Olivia gezegd.
Dat vond ze een super fijn idee... en ik stiekem ook...
Reactie plaatsen
Reacties